കുമ്പസാരം

 

വർഷ വീഥിയിൽ തളർന്നു വീണുപോയി

നിക്കാത്ത നേരത്ത്  മൃതിശയ്യയിൽ

മരണത്തിൻ്റെ മയിൽകുറ്റി മാത്രം മുന്നിൽ

കണ്ണുകൾ പൂട്ടി ഒഴുകി വെറുതെ പിന്നാക്കം

കാലങ്ങൾ കഥയായി മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു

കഥയില്ലാതെ ഓടിതീർത്ത വഴികളോക്കെ

എരിയുന്ന വയറിൻ്റെ കനൽ കാണാതെ

വഴിയോരത്ത് ചായുന്നതേങ്ങൽ കേൾക്കാതെ

തളർന്നുപോയ ജീവിതവേദന അറിയാതെ

കനിവിനായി നീട്ടിയ കൈകളിൽ നോക്കാതെ

ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു തീർത്ത നാളുകളിന്ന്

ദുഃഖമായി മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നു

സ്വർഗ്ഗമെ നീയെനിക്ക് അകലെയാണല്ലെ