കണ്ണീര് പാടുകൾ തീർത്ത കവിളോരങ്ങൾ
കാറ്റിൽപാറുന്ന കൂന്തൽ ഇഴകളവളുടെ
കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ മുഖം പുതക്കുന്നു
കരഞ്ഞു തീർക്കേണ്ടയൊരു ബാല്യത്തിൻ
കനവുകളീ കൂരിരുൾ തിണ്ണയിൽ തീരുന്നു
കരുതലാവേണ്ടവർ തെരുവിൻ മടിത്തട്ടിൽ കിടത്തി ഉറക്കി മറഞ്ഞകന്നതോ എന്തോ
കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ തിരിച്ചറിഞുഞ്ഞാൻ
കണ്ണിൽ തിളങ്ങുന്ന വിശപ്പിൻ തീകനലുകൾ
കനിവൂറിയ എൻ മന്നസ്സുപോയതോ
കടയിൽ കണ്ടൊരു പലഹാര ഭരണി തേടി
കാലങ്ങളായി അമ്മയാവാൻ കൊതിച്ചൊരു കരങ്ങൾ അമ്മത്തൊട്ടിലായി മാറിയതവറിഞ്ഞു
മിഴിയടച്ച് നടയിൽ ധനിച്ച് നിക്കവെയെൻ
മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു തേടിയൊരു ദേവരൂപം
മനസ്സിലേവിടെയോ ഒരു കുളിർ കാറ്റായി
മധുര സ്വപ്നങ്ങൾ തഴുകി അണഞ്ഞു
കണ്ടനാൾ മുതൽ പത്തിഞ്ഞുപോയി
കല്ലുപോലെയെൻ മനസ്സിൽ നിൻ മുഖം
കാര്യമെന്തെന്ന് തിരഞ്ഞില്ല ഒരിക്കലും
കരളലിഞ്ഞുപോയി നിൻ പുഞ്ചരിയിൽ
പൂവ് തോൽക്കും ഹൃദയ നിർമലതയിൽ
പാതിച്ചേർതുവെക്കുമെൻ മനസ്സുമതിൽ
പാതി തളർന്നുപോയ നിൻ പൂമേനിയിൽ
പ്രേമഗീതം എഴുതുമെൻ അധരമഷിയാൽ
തനിയെ ആവില്ല നിനക്കൊരടി തണ്ടുവാൻ
തങ്ങാവുമെൻ തോൾ നിന്നോരംചേർന്നിടും
തനിയെ അവില്ലനീയൊരിക്കലും ഇതീരത്ത്
തീരാത്ത മോഹവും അണയാത്ത പ്രണയവും
✍️സണ്ണി വെണ്ണിക്കുളം
പ്രണയമേ നിയൊരു പൂമ്പാറ്റയോപല നിറമുള്ള പൂക്കളിൽ നീയിരിക്കുംപലതരം മണമുള്ള പൂക്കൾ നീ നുകരുംനിൻ്റെ വരവും കാത്ത് പൂവിരിക്കുംനിൻ വർണ്ണശോഭയിൽ പൂ മദിക്കുംപൂ വാടുമ്പോൾ നീയകലും നീ മറയുംസുഖമുള്ള പ്രണയമതിൻ ദുഃഖവും പേറിഅവൾ കൊഴിഞ്ഞുവീണ് മണ്ണിലലിയുംഇന്നത്തെ സന്ധ്യയും നാളത്തെ പുലരിയുംഅതുമറക്കും വാടിവീഴും പൂക്കളെഓർക്കുവാൻ ഒരു പൂക്കാലമില്ല
മനസ്സിൽ അമ്മയാണെന്നും
വെളിച്ചമായി മുന്നിൽ ഇന്നും
കനലുകൾ താണ്ടി അന്നും
എൻ്റെ വയറുനിറച്ച് തന്നും
എന്നെ ഞാൻ ആക്കിയ
അന്നും ഇന്നും എന്നും
എൻ്റെ അമ്മയാണ്
എനിക്ക് എന്തും
❤️
